กล้วยตานี

  กล้วยตานีเป็นกล้วยชนิดหนึ่งซึ่งมีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นต้นตระกูลของกล้วยที่รับประทานได้ในปัจจุบัน ร่วมกับกล้วยป่า (Musa acuminata) มีลำต้นสูงประมาณ 3.5 – 4 เมตร ผลเครือหนึ่งมีประมาณ 8 หวี หวีหนึ่งมี 10 – 14 ผล ผลป้อมขนาดใหญ่มีเหลี่ยมชัดเจน ปลายทู่ ก้านผลยาว ผลอ่อนมีทั้งสีเขียวอ่อนและเขียวเข้ม ผลสุกมีสีเหลือง เนื้อมีรสหวาน เมล็ดมีจำนวนมาก สีดำ ผนังหนา แข็ง

ลักษณะทั่วไป

•     ต้น ลำต้นสูง 3.5 – 4 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 20 เซนติเมตร
•     ใบ เส้นกลางใบสีเขียว
•     ดอก ก้านช่อดอกสีเขียวไม่มีขน ปลีรูปร่างป้อม ปลายมน ด้านบนสีแดงอมม่วง มีนวล ด้านล่างสีแดงเข้มสดใส เมื่อกาบปลีกางขึ้นจะไม่ม้วนงอ กาบปลีแต่ละใบซ้อมกันลึก
•     ผล เครือหนึ่งมีประมาณ 8 หวี หวีหนึ่งมี 10 – 14 ผล ผลป้อมขนาดใหญ่มีเหลี่ยมชัดเจน ปลายทู่ ก้านผลยาว ผลอ่อนมีทั้งสีเขียวอ่อนและเขียวเข้ม ผลสุกมีสีเหลือง เนื้อมีรสหวาน เมล็ดมีจำนวนมาก สีดำ ผนังหนา แข็ง

การใช้ประโยชน์ ใบใช้ทำงานฝีมือ ปลีใช้ปรุงอาหาร (เป็นปลีที่อร่อยกว่ากล้วยใด ๆ) เหง้าใช้ทำแกงคั่วได้ ผลอ่อนใช้ทำส้มตำ ผลแก่ใช้นำมาทำน้ำส้ม

การปลูกกล้วยตานี

    สภาพพื้นที่ต้องไม่มีลมแรง และไม่ควรเป็นพื้นที่นา
    การปลูกต้องปลูกร่วมกับพืชอื่นที่สูงกว่า เช่น มะปราง
    ระยะปลูกที่เหมาะสม 2.50 x 2.50 เมตร หรือ 3 x 2.50 เมตร ประมาณ 200-260 ต้น/ไร่
    การให้ปุ๋ย จะให้ปุ๋ย 3 ครั้ง/ปี ได้แก่
    ครั้งที่ 1 ปุ๋ยอินทรีย์
    ครั้งที่ 2 ปุ๋ยอินทรีย์
    ครั้งที่ 3 ใช้ปุ๋ยคอก
  

การเก็บผลผลิต
ผลผลิตหลัก ได้แก่ ใบตอง

    ตัดใบตองครั้งแรก หลังจากปลูกกล้วยได้ 8 เดือน โดยจะตัดต่อเมื่อกล้วยแท่งหน่อแล้ว
    การตัดใบตองกล้วยตานีให้มีคุณภาพในพื้นที่ 10 ไร่ ควรตัดสัปดาห์ละ 1 ครั้ง โดยตัดใบที่ 2-3 รองจากใบเทียน(ใบเทียน คือ ใบกล้วยที่แท่งออกมา ลักษณะใบยังม้วนอยู่) มีลักษณะใบตั้งตรง